آسم (برگرفته شده از واژه یونانی ἅσθμα به معنی «آسما» یا «نفس نفس زدن») یک بیماری التهابی رایج مزمن مجاری هوایی است که ویژگی‌های آن عبارتند از علائم متغیر و عودکننده، انسداد برگشت پذیر جریان هوا و اسپاسم برونش.[۱] نشانه‌های رایج آن عبارتند از خس خس، سرفه و تنگی نفس که به سه‌گانه آسم معروف است.[۲][۳] تصور بر این است که آسم از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی ایجاد می‌شود.[۴] تشخیص آن معمولاً بر اساس الگوی علائم، پاسخ به درمان در طول زمان و اسپیرومتری صورت می‌گیرد.[۵] این بیماری از نظر بالینی با توجه به دفعات علائم، حجم بازدمی با فشار در یک ثانیه (FEV1) و بیشینه میزان جریان بازدمی طبقه‌بندی می‌شود.[۶] آسم را همچنین می‌توان بر اساس آتوپیک (بیرونی) یا غیرآتوپیک (درونی) بودن عامل آن طبقه‌بندی کرد[۷] که در اینجا آتوپی اشاره به استعداد بروز واکنش‌های حساسیت نوع ۱ اشاره دارد.[۸]

 

 

 

 

 

درمان علائم حاد معمولاً با استفاده از داروهای استنشاقی کوتاه اثر آگونیست بتا ۲ (مانند سالبوتامول) و کورتیکواستروئیدها خوراکی صورت می‌گیرد.[۹] در موارد بسیار شدید ممکن است لازم باشد از کورتیکواستروئیدهای داخل وریدی، سولفات منیزیم استفاده شده و فرد بستری گردد.[۱۰] با اجتناب از حساسیت‌زاها یا آلرژن‌ها[۱۱] و محرک‌ها و با استفاده از کورتیکواستروئیدهای استنشاقی می‌توان از بروز علائم جلوگیری کرد.[۱۲] اگر علائم آسم تحت کنترل در نیامد، آگونیست‌های طولانی‌اثر بتا (LABA) یا آنتاگونیست لکوترین را نیز می‌توان علاوه بر کورتیکواستروئیدهای استنشاقی استفاده نمود.[۱۳] شیوع آسم از دهه ۱۹۷۰ به‌طور قابل توجهی افزایش یافته‌است. در سال ۲۰۱۱، تعداد ۲۳۵-۳۰۰ میلیون نفر در سطح جهان به این بیماری مبتلا بودند،[۱۴][۱۵] و این بیماری حدود ۲۵۰،۰۰۰ مورد مرگ و میر را سبب شد.[۱۵]

 

 

 

 


مشخصه آسم بروز مکرر خس خس، تنگی نفس، تنگی قفسه سینه و سرفه می‌باشد.[۱۶] ممکن است در اثر سرفه از ریه خلط تولید شود اما بالا آوردن آن اغلب دشوار است.[۱۷] در هنگام بهبودی پس از حمله ممکن است این خلط چرک مانند به نظر می‌رسد و علت آن وجود میزان زیاد سلول‌های سفید خون موسوم به ائوزینوفیل می‌باشد.[۱۸] علائم معمولاً در شب و در صبح زود یا در هنگام ورزش یا در هوای سرد بدتر می‌شود.[۱۹] برخی از افراد مبتلا به آسم به ندرت علائم را تجربه می‌کنند و معمولاً در واکنش به عوامل محرک این علائم را از خود نشان می‌دهند، در حالی که ممکن دیگران علائم آشکار و مداومی داشته باشند.[۲۰]

 

 

 

 

 

 

 


فهرست مطالب

2-1-1 آسم    1
2-1-2 شیوع    1
2-1-3 اتیولوژی    3
2-1-5 آسم ذاتی    4
2-1-6 عفونت ها    4
2-1-7 فاکتور های محیطی    5
2-1-8 سایر عوامل    8
2-1-9 پاتوژنز    8
2-1-10 پاتولوژی    8
2-1-11 التهاب    9
2-1-12 مدیاتورهای التهابی    13
2-1-13 اثرات التهاب    15
2-1-14 تغییر شکل مجاری هوایی    18
2-1-15 محرک های آسم    19
2-1-16 آلرژن ها    19
2-1-17عفونت های ویروسی    19
2-1-18 عوامل دارویی    20
2-1-19 ورزش    20
2-1-20 عوامل فیزیکی    21
2-1-21 غذا    21
2-1-22 آلودگی هوا    22
2-1-23 عوامل شغلی    22
2-1-24 عوامل هورمونی    22
2-1-25 ریفلاکس معدی مروی    22
2-1-26 استرس    23
2-1-27 پاتوفیزیولوژی    23
2-1-28 افزایش پاسخ دهی مجاری هوایی    23
2-2 ویژگی های بالینی و تشخیص    24
2- 3 تشخیص    25
2-3-1 تست های عملکرد ریوی    25
2-3-2 تشخیص افتراقی    27
2-4 درمان آسم    27
2-4-1 اثرات جانبی    31
2-4-2 تحمل    31
2-4-3 بی خطر بودن    32
2-4-4 آنتی کولینرژیک ها    32
2-4-5 تئوفلین    33
2-4-5-1 استفادة بالینی    33
2-4-5-2 اثرات جانبی    34
2-4-6 درمان های کنترلی. کورتیکواستروئیدهای استنشاقی.    35
2-4-6-1 طریقه عمل    36
2-4-6-2 استفادة بالینی    37
2-4-7 کورتیکواستروئیدهای سیستمیک    38
2-4-8 آنتی لکوترین ها    39
2-4-9 کرومون ها    39
2-4-10 درمان با حذف کردن استروئید    40
2-4-11 آنتی- .IGE    40
2-4-12 ایمونوتراپی    41
2-4-13 درمان های آلترناتیو    41
2-4-14 درمان های آینده    41
2-4-15 کنترل آسم مزمن    42
2-4-16درمان گام به گام    43
2-4-17 آموزش    44
2-5 مرور مقالات مهم    45
2-5-1 در گروه اول :بررسی های انجام شده در رابطه با شیو های مقابله در بیماران آسمی :    45
2-5-2 مطالعات انجام شده در رابطه با تاثیر اعتقادات(سبک های مقابله) مذهبی:    47
منابع و ماخذ:    49